Tivat se od ostalih gradova u Boki razlikuje po najvećem bokeljskom arhipelagu. Arhipelag Tivta se zove Krtoljski arhipelag i sastoji se od tri mala ostrva. Prvo u nizu je Ostrvo cvijeća ili Miholjska Prevlaka, zatim se nastavlja ostrvom Stradioti, a posljednje u nizu je Gospa od Milosti. Postoji predanje da su nekada sva tri ostrva bila povezana.
Foto: WaytoMonte
Karakteristika tivatskih ostrva je njihova višeimenost. Za prvo ostrvo nižu se imena: Miholjska Prevlaka, Prevlaka i Ostrvo cvijeća. Geografski položaj, jedinstvenost, ljepota, istorija i kultura čine ga posebnim.
Miholjska Prevlaka je malo, ali ostrvo s dušom. Dugo je oko 300 i široko 200 metara. Nalazi se u blizini aerodroma Tivat. Razdvojeno je od kopna asfaltnim mostom (12 m).
Foto: RadioDux
Najstariji sačuvan zapis o ostrvu potiče iz XII vijeka. U tekstu „Krtoljski arhipelag i njegove turističke prednosti“, autora Maksima Zlokovića navodi se sljedeće: “Najstariji pomen Prevlake je zabilježen 1124. godine u darovnici, pisanoj u Kotoru, koja je sačuvana do današnjih dana, kojom kotorska opština poklanja katedrali sv. Tripuna neke zemlje na Prevlaci.”
Ovo ostrvo čuva i istoriju crkve Svetog Arhangela Mihaila odnosno zanimljivu, ali i tužnu priču koja se dogodila u XV vijeku (1452).
Naime, postojao je izvjesni Marin Druško, kockar koji je prokockao veliki novac -prilog njegove majke namijenjen za zvono crkve. Mletačke uhode su mu obećale povrat novca, ukoliko za slavskom trpezom sipa otrov domaćinima i gostima u riblju čorbu. Nakon ovog čina stradalo je 72 monaha, pa i sam počinilac ovog djela. Mlečani su padove monaha objasnili kao posljedicu bolesti kuge, zbog čega su topovskim đuladima sa mora srušili crkvu iz mletačkog broda. Druškova porodica je bila “nagrađena” zbog ovog čina manastirskim imanjem.
Nakon rušenja crkve od strane Mlečana, 380 godina na ostrvu nije bilo pravoslavnih objekata. Promjene su nastale 1833. kada je u blizini ostataka stare crkve sagrađena crkva Svete Trojice, koju je sagradila kontesa Ekatarina Vlastelinović.
Ekatarina Vlastelinović se nakon smrti svog supruga preselila iz Risna u Miholjsku Prevlaku. Kupila je trećinu ostrva, a zatim započela njegovu obnovu.
Postoji pretpostavka da nije uspjela da obnovi i crkvu Svetog Arhangela Mihaila, jer joj je život prekinut, što dokazuje metak u njenom tijelu, koji je otkriven nakon ekshumacije njenih ostataka. Izgradila je malu crkvu – svoju zadužbinu (crkvu Sv. Trojice), ali za obnovu veće nije imala dovoljno novca. Zanimljivo je da je za nasljednika jedne polovine imanja imenovala vladiku Petra II Petrovića Njegoša, a drugu polovinu je ostavila crkvi Svete Trojice.
Posjetimo Ostrvo cvijeća kad god smo u prilici i istražimo zanimljivu istoriju ovog dijela Boke.
O autoru i pričama iz Boke
Autor @staze.boke je istraživač koji dijeli istraživačke priče sa ljubiteljima Boke Kotorske i radoznalim osobama, koje su spremne da razotkriju mnoštvo staza širom zaliva. Kroz kratke tekstove, ima cilj da okupi ljubitelje Boke Kotorske, koji će posjetiti Boku i nastaviti istraživanje mnogih zanimljivih priča koje će biti započete na Share Montenegro portalu, kao i stranicama @staze.boke. Niz tekstova o Boki Kotorskoj, pomoći će nam da zajedno razotkrijemo i upoznamo zaliv koji je prepoznat i u svijetu kao jedan od najljepših. Priče su neiscrpne kao i sama istorija i kultura ovog kraja. Uživajte do naredne priče ?
Join the discussion
Pingback: Staze Boke: Sva imena najvećeg ostrva (epizoda 44) | Share Montenegro